Ο ιατρός Ιωάννης Καποδίστριας και το Ιατρικό Κολλέγιο στην Κέρκυρα

Εμφανίσεις:

Ημ / νία: 10.03.23

Μεταξύ των άλλων επιστημών στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα που σπούδασε ο Ιωάννης Καποδίστριας (φιλοσοφία και νομικά) ήταν και η ιατρική επιστήμη. Με την επιστροφή του στη γενέτειρα του την Κέρκυρα άσκησε σε νεαρή ηλικία το επάγγελμα του ιατρού – χειρούργου. 

Ο Καποδίστριας αντιμετώπιζε το επάγγελμα ως λειτούργημα. Επιθυμία του ήταν να όσο μπορούσε να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο. Θεράπευε δωρεάν τους φτωχούς και μάλιστα τους πρόσφερε χρήματα και φάρμακα. 

Τέτοιο ήταν το κύρος του Ιωάννη Καποδίστρια ο ιατρός που το 1799 ο Αβδούλ Καδήρ Μπέης τον διόρισε ως επικεφαλή γιατρό στο οθωμανικό στρατιωτικό νοσοκομείο της Κέρκυρας.

Η προσφορά του στον τομέα της υγείας ήταν ακόμα μεγαλύτερη με την ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας το 1800 όταν ανέλαβε γραμματέας της επικράτειας. 

Στις 23 Μαρτίου 1802 στο σπίτι του ιατροφιλοσόφου Ιωάννη Λάσκαρι συγκεντρώθηκαν οι πιο σπουδαίοι γιατροί της πόλης της Κέρκυρας και ίδρυσαν ένα σύλλογο. Μετά από ένα μήνα κατατέθηκε ένα καταστατικό με 19 άρθρα για την οργάνωση και 2 άρθρα για τις δράσεις του συλλόγου. Συντάκτες του ήταν ο 26χρονος Ιωάννης Καποδίστριας, ο συνεργάτης του Φραγκίσκος Τζουλάτης, ο γηραιός Λάσκαρης και άλλοι δύο γιατροί. 

Έφερε την ονομασία «Εθνικός Ιατρικός Σύλλογος»  ή Collegio Medico και ήταν το πρώτο ιατρικό  σωματείο στον ελληνικό χώρο που ανέλαβε τη δημόσια υγεία των πολιτών το οποίο λειτούργησε από το 1802 έως το 1814. 

Οι γιατροί μέλη του Ιατρικού Κολλεγίου ήταν χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες: α) οι physici, οι διπλωματούχοι ιατροί και β) οι chirurgi, οι ιατροί με πρακτικές, κυρίως,  γνώσεις και στις αφαιμάξεις και στη  θεραπεία των τραυμάτων. 

Οι δράσεις του Collegio Medico ήταν η προστασία της υγείας των παιδιών, η εφαρμογή των υγειονομικών κανόνων στο νησί, η προστασία από επιδημικές και ενδημικές ασθένειες, ο έλεγχος των πτυχίων των ιατρών και εξετάσεις για επάρκεια επαγγέλματος, ο έλεγχος των φαρμακείων, αλλά και των φαρμακευτικών σκευασμάτων της εποχής, η καταγραφή όλων των περιστατικών υγείας από τους γιατρούς και καταγραφή τους σε στατιστικούς πίνακες και η  υποχρεωτική ιατροδικαστική γνωμάτευση σε περιπτώσεις βίαιων θανάτων. 

Εκείνη την περίοδο εφαρμόστηκε θεσμός του   « γιατρού  των φτωχών» που στόχος του ήταν κανένας πολίτης της Κέρκυρας ή των άλλων Επτανήσων να μείνει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.  

Σύμφωνα με τη βιογραφία του Ιωάννη Καποδίστρια από τον παιδικό του φίλο Δημήτριο Αρλιώτη  ο Καποδίστριας αυτό το διάστημα  «συνέβαλε στην εισαγωγή και στην εφαρμογή της θαυμάσιας εφευρέσεως του Τζένερ». Επρόκειτο για τον καινοτόμο για την εποχή εμβολιασμό των παιδιών με ορό δαμαλίτιδας, μια « εφεύρεση» του Άγγλου γιατρού και πατέρα της ανοσολογίας Έντουαρτ Τζένερ.

Πηγές: kapodistrias.info, sansimera.gr, eleto.gr, anagnostis.org, in.gr 

Συντάκτης: Νίκος Στούπης