Το ντηζελόπλοιο «Μιαούλης» πιστό στην Ακτοπλοΐα της Κέρκυρας στο παρελθόν
O «Μιαούλης», ο «Κολοκοτρώνης» και η «Αγγέλικα» υπηρετούσαν πιστά την Ακτοπλοΐα της Κέρκυρας για χρόνια, εξυπηρετώντας τη γραμμή της Κέρκυρας και υπάρχουν ζωντανά ακόμα στις μνήμες των Κερκυραίων.
Ο «Μιαούλης»
Ο «Μιαούλης» παραδίδεται στις 26 Απρίλη του 1952 και καταπλέει στον Πειραιά την Τετάρτη 2 Ιούλη. Εντάσσεται στη Θηραϊκή Ατμοπλοϊα Νομικού και την Τρίτη 8 του μήνα εκτελεί στις 6 μ.μ. το πρώτο του δρομολόγιο για Χίο – Μυτιλήνη, ενώ αργότερα δρομολογείται στη γραμμή Αγκώνα-Μπρίντιζι-Κέρκυρα-Πάτρα-Πειραιάς-Κως-Ρόδος.
Το καλοκαίρι του 1954 η Κεφαλονιά και η Ζάκυνθος καταστρέφονται από σεισμό και την πυρκαϊά που ακολουθεί. Την ημέρα εκείνη ο «Μιαούλης» επιστρέφει από την Ιταλία και θυμάται ο λογιστής του πλοίου:
«Ερχόμαστε από το Πρίντεζι με 130 επιβάτες. Στο δρόμο πήραμε τηλεγραφική εντολή να πιάσουμε στην Ιθάκη και Κεφαλληνία για να πάρουμε τραυματίες και σεισμοπλήκτους. Φθάσαμε στο Βαθύ της Ιθάκης στις 8 ½ το βράδυ. Ολόκληρη η περιοχή ήταν σκοτεινή. Ρίξαμε τους προβολείς και αντικρύσαμε το σπαρακτικό θέαμα. Το Βαθύ ήταν ένας σωρός από ερείπια. Οι κάτοικοι είχαν μπεί στις βάρκες και όσοι δεν εύρισκαν θέσι σε βάρκα ήταν όρθιοι μέσα στο νερό ή κολυμπούσαν. Ύστερα πήγαμε στη Σάμη. Κι εκεί η ίδια εικόνα. Ο περισσότερος κόσμος ήταν μέσα στη θάλασσα και στις βάρκες. Ούτε ένα σπίτι όρθιο δεν έμεινε».
Τα δρομολόγια και οι εξυπηρετούμενοι προορισμοί μεταβάλλονται κατά καιρούς και διαβάζουμε στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ελευθερία» στις 30 Οκτώβρη 1960 υπό τον τίτλο «Νέα ταχεία γραμμή Ελλάδος-Ιταλίας εγκαινιάζεται από την Ατμοπλοϊα Νομικού»:
«Το γνωστόν δ/π Μιαούλης της Ατμοπλοϊας Νομικού, εγκαινιάζει από της 4ης Μαίου 1961 την νέας δρομολογιακήν γραμμήν Αγκώνος-Βρινδησίου-Κερκύρας-Πατρών-Πειριαώς-Κω-Ρόδου και τανάπαλιν.
Το ανωτερω δρομολόγιον θα είναι εβδομαδιαίον με αναχώρησιν εκ Πειραιώς εκάστην Πέμπτην, ώρα 12.00΄ και άφιξιν εις μεν Βρινδήσιον Παρασκευήν ώραν 17.00’, εις δε Αγκώνα Σάββατον μεσημβρίαν. Εξ Αγκώνος αναχωρεί το μεσονύκτιον δια Βρινδήσιον, με άφιξιν και αναχώρησιν εκ Βρινδησίου Κυριακήν, φθάνει δε εις Πειραιά Τρίτην, ώρα 07.00’ και αναχωρεί δια Ρόδον την αυτήν ημέραν και ώραν 14.00’.
Το άνω δρομολόγιον έχει κανονισθή με ανταπόκρισιν των Ιταλικών Σιδηροδρόμων διευθυνομένων προς το εσωτερικόν Ιταλίας, Γερμανίαν, Γαλλίαν και λοιπήν Ευρώπην.
Επί του πλοίου εκτός της γνωστής περιποιήσεως και της εκλεκτής τροφής, οι επιβάται θα έχουν εις την διάθεσίν των πισίνα, κινηματογράφον, τηλεόρασιν, χορόν κλπ ίνα το ταξίδιον γίνεται με όλας τα ανέσεις και κομφόρ.
Η ως άνω Εταιρεία εκανόνισε λογικάς τιμάς δι’ όλους τους επιβάτας καθώς και δια τα αυτοκίνητά των και ελπίζει ότι η νέα ταχεία αυτή γραμμή θα εξυπηρετήση πολύ τόσον τους Έλληνας ταξιδιώτας, όσον και τους ξένους.»
Το 1973 ο «Μιαούλης» περνά στην εταιρεία «Athenian Cruises S.A», στις 06-02-1976 στην εταιρεία Στρίντζης (τότε πραγματοποιεί εκδρομές-προσκυνημα της Εργατικής Εστίας στην Τηνο) και στις 17-09-1977 στους Αδελφούς Αγαπητού.
Εκείνη την περίοδο εξυπηρετεί τα νησιά του Αιγαίου και θυμάται ένας επιβάτης:
«Ταξίδεψα με τον γερο-Μιαούλη τον Αύγουστο του 1979 επί Αγαπητών που έκανε την γραμμή της Παροναξίας (με επέκταση στις ανατολικές Κυκλάδες), για την Σχοινούσα. Πλέον ήταν σε παρακμή με πολύ αργή ταχύτητα και καπετάνιο τον Παναγή Παπαδάτο τον γνωστό νέγρο καπετάνιο (από νέγρα μητέρα). Ομορφο ταξείδι αλλά ατελείωτο. Το πλοίο όμως είχε τα χάλια του πλην της 1ης θέσης που διατηρούσε ακόμα την πολυτέλεια των σαλονιών με την ξύλινη επένδυση στους μπουλμέδες. Η δεξιά βαρδιόλα, προφανώς από κάποιο “φίλημα” με άλλο πλοίο ήταν στραβωμένη με σπασμένη την ξύλινη κουπαστή της. Πλώρα είχε δημιουργηθεί, εκεί που παλιά ήταν αμπάρι, ένας χώρος με καθίσματα πούλμαν, αυτοσχέδιο μπαρ-καντίνα και WC όπου ο συνδυασμός της μυρωδιάς της σιδερίλας και των WC ήταν ανυπόφορος και πολλά από τα καθίσματα σπασμένα. Το ξαναείδα στην Ρόδο το 1985 σε χειρότερα χάλια με έντονα ίχνη σκουριάς παντού.»
Λίγο αργότερα, το Δεκέμβρη του 1985, ο «Μιαούλης» αποσύρεται από την ενεργό υπηρεσία και στα 1988 καταλήγει για σκραπ στο Πακιστάν.
Διαβάστε περισσότερα: https://www.corfuhistory.eu/?p=5126
