"Φτάσαμε στην Κέρκυρα", 6 Νοεμβρίου 1831

[Φτάσαμε στην Κέρκυρα]

Κέρκυρα 6 Νοεμβρίου 1831

Αγαπημένε μου Δημήτρη,

Το ταξίδι μας ήτανε θαύμα σωστό, παράξενο αλήθεια για την εποχή, και ξεπέρασε και την πιο απόκοτη ελπίδα μας·   η θάλασσα ήταν εντελώς σαν καθρέφτης, κι εμείς τρέχαμε απάνω της με θαυμαστή γρηγοράδα, δίχως να το καταλαβαίνουμε·   και στις τρεις μετά τα μεσάνυχτα την ίδια μέρα που σας άφησα φτάσαμε στην Κέρκυρα. Δεν πέρασε πολύ ώρα κι η θάλασσα άρχισε να ταράζεται·   κι όταν πατήσαμε το πόδι στη στεριά το νιώσαμε καλά πως μας είχε υποδεχτεί πια ο χειμώνας. Βρήκα εδώ τους λίγους φίλους που με περίμεναν, χαρούμενους όλους για τη συμφιλίωσή μας, που είχαν δείξει πάντοτε πόσο πολύ την επιθυμούσαν. Σε χαιρετούν όλοι. Και μολαταύτα "κάθε καλό έχει και το κακό του", καθώς έλεγε τραυλίζοντας ο συχωρεμένος ο θείος κόντε Στέφανος·  κι εγώ βρίσκομαι εδώ σ' ένα πανδοχείο. Όσοι μπορούσαν να μου προσφέρουν το σπίτι τους, μου το πρόσφεραν, εγώ όμως δε θέλησα να δεχτώ. Και γι' αυτό κάθομαι εδώ και περιμένω να μου ετοιμάσουν σε μερικές μέρες τρία καλά δωματιάκια σε εξαίρετη θέση, ήσυχα, με αέρα και ήλιο, αυτά μπορέσαμε να βρούμε, γιατί ο καημένος μου ο Πατεράκης ήταν άρρωστος από πολύ καιρό. Ζητούν έξι μηνιάτικα προκαταβολή για το νοίκι, δώστε λοιπόν διαταγές εσείς οι κύριοι πληρεξούσιοι στους κυρίους Στεφάνου με τους όρους που θα βρείτε πιο συμφερτικούς.

Μόλο που μου λείπει εδώ και η άνεση και ο καιρός, δεν αμέλησα να κάνω γύρο μαζί με την κυρία Μάντζαρο για τα γάντια [...]

                                                                                                                                                                                    ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Πηγή: Βιβλίο Θεοδόση Πυλαρινού " Κέρκυρα: μια πόλη στη λογοτεχνία"

el/biblio/corfu-books-kerkyra/biblio-kerkyra-mia-poli-ti-logotexnia-theodosis-pylarinos.html