Το Μιλάνο τίμησε τους τρεις κορυφαίους Επτανήσιους μουσουργούς

Μάντζαρος, Καρρέρ, Σαμάρας.

Το Μιλάνο τίμησε τους τρεις κορυφαίους Επτανήσιους μουσουργούς.

Η 17η Μαρτίου 2015 υπήρξε μια ξεχωριστή ημέρα για την έντεχνη ελληνική μουσική δημιουργία, καθώς πραγματοποιήθηκε στο θρυλικό Ωδείο του Μιλάνου "Τζουζέππε Βέρντι" επιστημονική συνάντηση αφιερωμένη στη ζωή και στο έργο των τριών κορυφαίων συνθετών των Επτανήσων, δηλαδή του Νικόλαου Χαλικιόπουλου Μάντζαρου (1795-1872), του Παύλου Καρρέρ (1829-1896) και του Σπύρου Σαμάρα (1861-1917).

Η επιστημονική συνάντηση είχε τον γενικό τίτλο "Επτά νότες από την Ελλάδα: Μουσικές και συνθέτες των Επτανήσων στο Μιλάνο του 19ου αιώνα".

Τη διοργάνωσή της ανέλαβαν δύο από τα πλέον σημαντικά και ιστορικά πνευματικά ιδρύματα της Ιταλίας, το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και το Ωδείο του Μιλάνου, καθώς και το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος.

Η αρχική ιδέα προήλθε από την Αμαλία Κολώνια, καθηγήτρια ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, και βρήκε θετική ανταπόκριση από τις ελληνικές διπλωματικές αρχές, από το επιστημονικό προσωπικό του μιλανέζικου Ωδείου, από τον διδάκτορα νεοελληνικής λογοτεχνίας Στέφανο Πότσι και από τον μουσικολόγο Αντρέα Σέσα, πολυγραφότατο ερευνητή σε θέματα σχετικά με το ιταλικό μελόδραμα.

Στόχος της ημερίδας ήταν να αναδείξει και να επαναπροσεγγίσει τις δραστηριότητες του Μάντζαρου, του Καρρέρ και του Σαμάρα σε σχέση με το Μιλάνο, αφού και οι τρεις βρέθηκαν στην πόλη αυτή για μεγάλα ή μικρά διαστήματα: Ο Μάντζαρος το 1822-1823 μετά από έμμεση πρόσκληση για ανάληψη της διδασκαλίας της μουσικής θεωρίας στο Ωδείο, τυπώνοντας εκεί μερικά έργα του, ο Καρρέρ μεταξύ 1850 και 1858 παρουσιάζοντας μεταξύ άλλων και τα πρώτα μελοδράματα του ("Dante e Bice", "Isabella d'Aspeno", "La Rediviva"), και ο Σαμάρας από το 1886 έως το 1911 αναδεικνυόμενος σε έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες όπερας της γενιάς του. Στην επιστημονική συνάντηση συμμετείχαν: η Αμαλία Κολώνια ("Η ιστορική και πολιτισμική ταυτότητα των Επτανήσων"), η καθηγήτρια του Ωδείου Πινούτσια Καρρέρ ("Έργα Επτανησίων συνθετών στο Ωδείο του Μιλάνου"), η πιανίστρια Φραντσέσκα Ριβαμπένε ("Τα πιανιστικά έργα του μαθητή του Μάντζαρου, Δημήτριου Αγαθίδη"), ο Κερκυραίος μουσικολόγος Κώστας Καρδάμης ("Η μουσική των Επτανήσων και οι Μάντζαρος, Καρρέρ, Σαμάρας"), η διευθύντρια της βιβλιοθήκης του Ωδείου, Λίτσια Σιρκ, και ο Στέφανο Πότσι ("Ο Μάντζαρος και οι μελοποιήσεις των ανακρεόντειων ωδών"), ο παλαίμαχος μουσικολόγος Εντοάρντο Ρεσκίνιο ("Η 'Isabella d'Aspeno' του Καρρέρ"), ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μιλάνου Μάουρο Νοβέλι ("Ο λιμπρετίστας Φεντερίκο Φοντάνα και ο Σαμάρας"), ο πρώην πρόεδρος της Ιταλικής Μουσικολογικής Εταιρείας Γκουίντο Σαλβέτι ("Ο Λουίτζι Ίλικα και 'Η Μάρτυς' του Σαμάρα") και ο Αντρέα Σέσα ("Οι όπερες του Καρρέρ και του Σαμάρα μέσα από τον ιταλικό τύπο της εποχής").

Η συνάντηση έδωσε την ευκαιρία να προβληθούν ο κοινός πολιτισμικός χώρος μεταξύ της Ιταλίας και των Επτανήσων και οι στενές σχέσεις τους κατά τον 19ο αιώνα, καθώς και να φανεί με ενάργεια ένα εξωστρεφές και δυναμικό πρόσωπο του μουσικού ελληνισμού, έτοιμου να συμμετέχει με τους δικούς του όρους ως ισότιμος συνομιλητής στις μουσικές εξελίξεις της εποχής του.

Η επιστημονική συνάντηση ολοκληρώθηκε με συναυλία σπουδαστών του Ωδείου του Μιλάνου, στην οποία ακούστηκαν για πρώτη φορά, μεταξύ άλλων, έργα του Μάντζαρου (μελοποιήσεις ανακρεόντειων ωδών), το δεξιοτεχνικό "Νυκτερινό" για πιάνο του Δημήτριου Αγαθίδη και έργα του Καρρέρ και του Σαμάρα.