Η «Χρυσή» έκταση 750 στρεμμμάτων στον Άγιο Στέφανο και οι μνηστήρες

Ημ / νία: 20.11.15

750 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ «ΑΡΠΑΚΤΙΚΩΝ»

Θρίλερ με πλαστές διαθήκες για το ‘φιλέτο’ της Κέρκυρας

Συντάκτης: Μαρία Ψαρά

Για το ΕΘΝΟΣ

Οσμή... σκανδάλου αναδίνεται από το «νησί των Φαιάκων», όπου ένας νόμιμος κληρονόμος πασχίζει να βρει το δίκιο του κόντρα σε παραλογισμούς και τις αντικειμενικές συνθήκες της Δικαιοσύνης.

Όμως, η ακίνητη περιουσία των 750 στρεμμάτων και τα φιλέτα της -πέρυσι το ΤΑΙΠΕΔ έδωσε προς αξιοποίηση ένα κτήμα ακριβώς δίπλα- έχουν ξυπνήσει τις... ορέξεις των επιτηδείων.

Ο Γεώργιος Μαυρωνάς είναι 92 ετών και ζει στις Σινιές, στο βόρειο τμήμα της Κέρκυρας. Τον Γενάρη του 2010, πριν από πέντε ολόκληρα χρόνια, πέθανε η εξαδέλφη του, Ελένη Πετροπούλου, σε ηλικία 95 ετών. Ως «μοναδικός εν ζωή συγγενής της» κατέθεσε αίτηση κληρονομητηρίου στο Πρωτοδικείο της Κέρκυρας. Η αίτησή του δεν εκδικάστηκε ποτέ. Από τότε μέχρι σήμερα ο Γεώργιος Μαυρωνάς ζει έναν δικαστικό «Γολγοθά» που έχει απ' όλα: άκυρες διαθήκες, σωρεία εγγράφων αμφιβόλου νομιμότητος, μηνύσεις κ.λπ. Για τον λόγο αυτόν ο Γεώργιος Μαυρωνάς έχει ήδη υποβάλει μήνυση στην Εισαγγελία Κέρκυρας και για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης των εμπλεκομένων, πλην όμως οι ρυθμοί είναι εξαιρετικά αργοί.

Εμεινε μόνη της
Η Ελένη Πετροπούλου γεννήθηκε στον Αγιο Στέφανο Σινιών, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Η μητέρα της Μαρία Μαυρωνά, «Αννιάτισσα» όπως και ο πατέρας του Γεώργιου Μαυρωνά. Εκανε πέντε παιδιά και φέρνοντας το τελευταίο στη ζωή έφυγε από αυτήν μαζί με το παιδί. Στη συνέχεια τα αδέρφια της Ελένης υπέκυψαν στην αρρώστια της εποχής, τη φυματίωση.

Και στο τέλος, περί τα μισά της δεκαετίας του 50 πέθανε ο Κωνσταντίνος Πετρόπουλος, ο πατέρας της. Ετσι η Ελένη Πετροπούλου κατέληξε «κλερονόμα», απέκτησε δηλαδή όλη την πατρική περιουσία που παραδοσιακά κληρονομούσαν μόνο οι άρρενες της οικογένειας. Η Ελένη όμως ήταν κορίτσι και μάλιστα απόφοιτος του Σχολαρχείου και βρέθηκε από νεαρή με 750 στρέμματα γης στο βορειοδυτικό κομμάτι του νησιού. Δεν παντρεύτηκε ποτέ.

Η ζωή της Πετροπούλου έμοιαζε με ζωή μοναχής. Το πατρικό της, ένα δίπατο αρχοντικό πετρόχτιστο δίπλα στην παραλία του Αγίου Στεφάνου Σινιών, ήταν το ερημητήριό της και πιο πέρα, κοντά στη θάλασσα, το ελαιοτριβείο της.

Από τα 750 στρέμματα τα περισσότερα καλύπτονταν από ελιές και δάσος. Αλλωστε πολλοί χωριανοί δούλευαν τα κτήματά της όπως και τα μπουλούκια που έρχονταν από άλλα χωριά της Κέρκυρας και διέμεναν στο κατώι του σπιτιού. Τα κτήματά της, που εκείνη ήξερε απέξω κι ανακατωτά, τα φρόντιζε, τα περπατούσε, και το κυριότερο τα κράτησε στο ακέραιο, δεν πούλησε κανένα, «τα παιδιά μου» έλεγε και ξανάλεγε.

Στα άλλα παιδιά, των συγχωριανών της που επίσης δούλευαν στα κτήματα, η Πετροπούλου μάθαινε γράμματα και καλλιγραφία. Ετσι ακριβώς ήταν η ξαδέρφη μου», μας λέει ο Γεώργιος Μαυρωνάς. «Και τώρα τα κτήματα λογκιάζουν, οι ελιές και οι πορτοκαλιές αρρωσταίνουν, τα δασικά είναι στο έλεος του Θεού. Πέντε χρόνια και ακόμα να λάμψει η αλήθεια...», αναστενάζει.

Η Πετροπούλου δεν άφησε καμία διαθήκη αλλά μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευτεί δύο δήθεν ιδιόγραφες στο Πρωτοδικείο Κερκύρας. Η υπόθεση έχει τεθεί ήδη υπόψη της Εισαγγελίας της Κέρκυρας, όπως μας πληροφόρησαν οι δικηγόροι της οικογένειας Μαυρωνά, Ελένη Κατσάρου και Γιώργος Παπατσώρης.

Στην έρευνα που κάναμε διαπιστώσαμε ότι το πρωτότυπο στην υπόθεση αυτή είναι πως και οι δύο ιδιόγραφες διαθήκες σχετίζονται με το ίδιο πρόσωπο που πότε εμφανίζεται κομιστής και πότε κληρονόμος! Η πραγματική όμως υπόθεση δεν είναι τόσο η δημοσίευση διαθηκών, εκ των οποίων η μία μόνο έχει ακυρωθεί στο διάστημα αυτών των πέντε χρόνων, αλλά η με όπλο αυτές μεθόδευση της υφαρπαγής της περιουσίας της Πετροπούλου από όψιμους διεκδικητές.

Οσο καιρό έτρεχε ο Γεώργιος Μαυρωνάς με τις πλαστές διαθήκες, το καλύτερο κομμάτι της περιουσίας βρέθηκε να το διεκδικεί επιχειρηματίας της περιοχής επικαλούμενος έγγραφα που έχουν τεθεί υπόψη της Εισαγγελίας. Είναι κυριολεκτικά σαν τη Λερναία Υδρα, μόνο που αντί για κεφάλια έχει δικαστήρια.

Νόμος-σταθμός
Δεν είναι τυχαίο ότι μία από τις λεγόμενες μνημονιακές διατάξεις είναι και το άρθρο 77 του Ν. 4182/2013 που άλλαξε τα πάντα σχετικά με τις σχολάζουσες κληρονομιές. Με τη διάταξη αυτή, το Δημόσιο όρισε για τον εαυτό του (και μόνο) ως προϋπόθεση sine qua non για την ισχύ μιας διαθήκης ότι σε περίπτωση που ο αποβιώσας δεν έχει συγγενείς κατά την ημερομηνία θανάτου του μόνο με δημόσια διαθήκη μπορεί να καταλείπει την περιουσία του σε εξωτερικό συγγενή.

Αν η διαθήκη είναι ιδιόγραφη, τότε το Δικαστήριο υποχρεούται να προσεπικαλέσει το Δημόσιο και να ορίσει πραγματογνώμονα! «Πιο απλά», εξηγεί η δικηγόρος της οικογένειας, «αν κάποιος πεθάνει και δεν έχει συγγενείς αλλά θέλει να αφήσει την περιουσία του σε κάποιο φίλο του ή σε κάποιο ίδρυμα, μόνο η δημόσια διαθήκη τεκμαίρεται ως γνήσια, διαφορετικά το δικαστήριο υποχρεούται αυτεπάγγελτα πλέον να ενημερώσει το Δημόσιο ότι υπάρχει μια ιδιόγραφη διαθήκη και να διατάξει πραγματογνωμοσύνη για να διαπιστωθεί η γνησιότητα της ιδιόγραφης διαθήκης. Προφανώς αυτό από μόνο του αποδεικνύει το εύρος του φαινομένου της ιδιόγραφης διαθήκης. Πρόκειται περί μάστιγας, αρκεί μια ιδιόγραφη, ένας μάρτυρας και εγένετο η δημοσίευση. Να σημειώσουμε δε ότι άπαξ και δημοσιευθεί μια διαθήκη δεν διαγράφεται ακόμα και αν ακυρωθεί! Απλά στο οικείο πιστοποιητικό αναφέρεται ότι ακυρώθηκε με απόφαση του Πρωτοδικείου και σε συνδυασμό με το πιστοποιητικό τελεσιδικίας της απόφασης ο ενδιαφερόμενος αποδεικνύει ότι αν και δημοσιευμένη δεν ισχύει!», εξηγεί η Ελένη Κατσάρου.

«Αυτό πρακτικά είναι εξαιρετικά χρονοβόρο και για την έκδοση των πιστοποιητικών και για την αποδοχή αυτών από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Να σημειώσουμε ότι ο θάνατος της Πετροπούλου δηλώθηκε στην Εφορία μόλις πριν από τέσσερις μήνες, όταν το Δικαστήριο διόρισε δικαστικό μεσεγγυητή. Αλλά στο ηλεκτρονικό σύστημα του υπουργείου Οικονομικών δεν υπάρχει πρόβλεψη για την περίπτωση που ο θάνατος δηλώνεται από δικαστικό μεσεγγυητή και οι υπάλληλοι στη Δ.Ο.Υ. δεν είχαν τη δυνατότητα να καταχωρίσουν την απόφαση του δικαστηρίου. Μια απλή διαδικασία πήρε μέρες για να διεκπεραιωθεί!», συμπληρώνει ο Γιώργος Παπατσώρης.

Φόρτος εργασίας
Στην περίπτωση Μαυρωνά είναι προφανές ότι οι διαθήκες δεν εκφράζουν την τελευταία βούληση της Πετροπούλου, ούτε έχουν γραφτεί από την ίδια. Γιατί λοιπόν καθυστερεί τόσο η απόδοση δικαιοσύνης; «Τόσο το Πρωτοδικείο της Κέρκυρας όσο και η Εισαγγελία είναι επιβαρυμένα με δυσανάλογο φόρτο. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα οι δικαστικοί υπάλληλοι αναγκάστηκαν σε στάσεις εργασίας, είναι όντως αδιέξοδο το πώς ασκούν τα καθήκοντά τους. Η Κέρκυρα έχει φορτωμένα πινάκια και στα ποινικά και στα αστικά δικαστήρια. Τα μνημόνια δεν επιτάχυναν την απονομή της δικαιοσύνης, επιβάρυναν πάρα πολύ τους λειτουργούς της και πρέπει να κάνουμε ειδική μνεία ότι στο Πρωτοδικείο και στην Εισαγγελία ο ανθρώπινος παράγοντας και η καλή πρόθεση των δικαστικών υπαλλήλων σώζουν κάπως την κατάσταση. Στην ουσία όμως η υπόθεση σε ό,τι αφορά το ποινικό της σκέλος δεν έχει προχωρήσει αντίστοιχα, ενώ οι κατηγορίες είναι εξαιρετικά σοβαρές και μάλιστα σε αδικήματα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα», απαντούν σε σχετική μας ερώτηση οι δικηγόροι.

Στο πλαίσιο του ρεπορτάζ διαπιστώσαμε πως κάποιοι από τους εμπλεκόμενους συνδέονται από το παρελθόν επαγγελματικά και φιλικά, αλλά για «κάποιο λόγο» τώρα το αρνούνται. Απ’ όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε και αυτά τα στοιχεία έχουν τεθεί υπόψη της Εισαγγελίας και είναι ιδιαιτέρως σοβαρά για τη δραστηριότητα των εμπλεκομένων και για τον κοινό οικονομικό σκοπό, μια που αφορά κληρονομιά της «πάμπλουτης» Πετροπούλου.

Η συντήρηση της περιουσίας
Σοβαρό πρόβλημα παραμένει το πώς συντηρείται η περιουσία της Πετροπούλου όλα αυτά τα χρόνια, αφού τα 750 στρέμματα έχουν τεράστιες απαιτήσεις! «Πρόσφατα εκδόθηκε η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων που όρισε δικαστικό μεσεγγυητή με πράξεις διαχείρισης για τη συντήρηση της περιουσίας. Χρειάζονται όμως χρήματα για να εκτελεσθεί η απόφαση. Τα χρήματα υπάρχουν, έχουν κατατεθεί στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (το Παράρτημά του στην Κέρκυρα έχει στο ταμείο του γύρω στις 48.000 ευρώ από συστάσεις παρακαταθήκης των μισθωμάτων που λάμβανε η Πετροπούλου).

Ωστόσο υπάρχει πρόβλημα και σε αυτό. Ενώ η απόφαση δίνει την άδεια στον δικαστικό μεσεγγυητή να εισπράξει τα χρήματα για την αποκατάσταση του πατρικού της Ελένης Πετροπούλου που έχει κριθεί διατηρητέο και προστατεύεται και για τη συντήρηση της περιουσίας, ακόμα και για τη διευθέτηση των φορολογικών της Πετροπούλου, το Ταμείο αρνείται να συμμορφωθεί στην απόφαση αυτή. Η αίτηση έχει κατατεθεί εγγράφως στο ΤΠΔ εδώ και πέντε μήνες χωρίς απάντηση.

«Στο μεταξύ όλα ρημάζουν και ο χρόνος δεν γυρνά πίσω. Το αξιοσημείωτο είναι ότι όλοι στον Αγ. Στέφανο γνωρίζουν την Πετροπούλου από μικρά παιδιά, όλοι τη βρήκαν εκεί, γεννήθηκαν μετά από αυτήν, τη θυμούνται από τα μικράτα τους. Το λέω αυτό ως ιδιαίτερα σημαντικό», εξηγεί η Ελένη Κατσάρου, «για να γίνει αντιληπτό ότι με τη στάση της εν ζωή ωφελήθηκε η περιοχή. Η αξία της γης στον Αγ. Στέφανο είναι η μεγαλύτερη σε όλη την Κέρκυρα και έχει τεράστια ζήτηση. Λόγω της ήπιας τουριστικής ανάπτυξης ο Αγ. Στέφανος έχει φανατικούς επισκέπτες και μάλιστα υψηλού εισοδήματος».

Ρωτήσαμε τον Γιώργο Μαυρωνά τι τον φοβίζει περισσότερο σε αυτή την υπόθεση. «Τα πλοκάμια», μας απάντησε. «Πλέον στα 92 μου αντιλήφθηκα την ύπαρξή τους, μέχρι πρότινος ζούσα στην άγνοιά μου. Εμάς μας τύλιξαν για τα καλά, ελπίζω να μην τυλίξουν και όλη την Κέρκυρα. Αυτή η ασυδοσία που είδα και η ατιμωρησία που επικρατεί δεν είναι για καλό», καταλήγει ο πραγματικός κληρονόμος.

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp%3Fcatid%3D22768%26subid%3D2%26pubid%3D64271628