Το παραδεισένιο οικοσύστημα Ερημίτη δείγμα αυθεντικής Κερκυραϊκής φύσης

Εμφανίσεις:

Ημ / νία: 28.01.20

Πάντοτε οι προφορικές διηγήσεις των μεγαλύτερων  σε ηλικία κατοίκων μιας περιοχής ασκούν γοητεία όχι μόνο στους νεότερους αλλά και σ’ αυτούς  που ασχολούνται με την επιστήμη της  λαογραφίας. 

Γοητευτική  και ενδιαφέρουσα  είναι και η ιστορία για την ονομασία της περιοχής του Ερημίτη που έχουν να θυμούνται και να διηγούνται οι παλαιότεροι κάτοικοι. Σύμφωνα μ’ αυτήν, ζούσε ένας πλούσιος γαιοκτήμονας με τη γυναίκα του και την κόρη τους στο σημερινό λόφο Αρταβάνη. Μοναχοπαίδι η κοπέλα και πολύ όμορφη βοηθούσε τους γονείς της στις δουλειές του κτήματος και μια μέρα κατέβηκε στο μέρος που βρίσκονταν πηγάδια, στις σημερινές Τονιές, μαζί με την αγελάδα της για να την ποτίσει. Πειρατές άραξανστο Κάβο Μπάρμπαρο και συναντώντας την κοπέλα την άρπαξαν και την πήραν στο πλοίο. Οι γονείς της, απελπισμένοι από το χαμό του μοναδικού παιδιού τους μαράζωσαν, η μάνα μετά από λίγο πέθανε και ο πατέρας έμεινε «Ερημίτης». 

Η ύπαρξη των λιμνών, τα πηγάδια, η κατάφυτη και ερημική περιοχή του Ερημίτη δημιουργούσαν εντυπωσιακούς θρύλους που περιπλέκονταν με αληθινές ιστορίες. Πέραν των θρύλων του ο Ερημίτης παρουσιάζει ιστορικό ενδιαφέρον. Από τα αρχαία χρόνια η θέση του ήταν στρατηγικής σημασίας λόγω του ελέγχου των θαλάσσιων στενών προς τις Δαλματικές ακτές. 

Ο Ερημίτης θεωρείται δείγμα αυθεντικής κερκυραϊκής φύσης. Είναι από τις λίγες περιοχές στην Κέρκυρα όπου παρέμεινε η φυσική βλάστηση και δεν υπήρξε καμία παρέμβαση στα χρόνια της Ενετοκρατίας για να γίνει ελαιώνας. 

Το τοπίο του Ερημίτη παραμένει σε γενικές γραμμές  παρθένο και ακέραιο.  Η αυθεντική ομορφιά του τοπίου συνδυάζει την πυκνή βλάστηση, τα γαλαζοπράσινα νερά, φυσικό ανάγλυφο με εναλλαγή λόφων και μικρών κόλπων, οι τρεις λίμνες του και οι ακτές του. 

Μοναδικό είναι το σύμπλεγμα που συνθέτουν οι επτά παρθένες παραλίες του που αποτελούν ιδανική επιλογή για τους περιπατητές, τους ιστιοπλόους και τους βαρκάρηδες. Στο βυθό της θάλασσας σε διάφορα σημεία υπάρχει «ποσειδωνία». Πρόκειται για θαλάσσιο λιβάδι μεγάλης οικολογικής αξίας όπου ευδοκιμεί το ανθοφόρο φυτό «posidonia oceanica». 

Το όφελος της «ποσειδωνίας» για το περιβάλλον είναι μεγάλο. Μετατρέπει το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο και αποτελεί το φυσικό περιβάλλον και τροφή για πολλά θαλάσσια έμβια όντα. 

Οι ειδικοί έχουν καταγράψει τα σπάνια θαλάσσια απειλούμενα είδη που ζουν στην περιοχή. Τα σημαντικότερα απ’ αυτά είναι οι βίδρες, οι μεσογειακές φώκιες και τα ρινοδέλφινα. 

Αξίζει να αναφερθεί ότι οι τρεις παραθαλάσσιες λίμνες της Άκολης, της Βρωμολίμνης και του «Έλους Ερημίτη» έχουν καταγραφεί στον κατάλογο των προστατευόμενων υγροτόπων από την περιβαλλοντική οργάνωση WWF HELLAS.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η πανίδα της περιοχής. Το παραδεισένιο τοπίο του Ερημίτη αποτελεί σταθμό τροφής, ξεκούρασης και αναπαραγωγής μεγάλου αριθμού αποδημητικών και υδρόβιων πτηνών (κοκκινολαίμης, βαλτόπαπια, νερόκοτα, χειμωνογλάρονο κ.α.). Τα αγριοπερίστερα της περιοχής δεν υπάρχουν αλλού στο νησί όπως και τα αμφίβια όπως είναι ο δεντροβάτραχος και οι νεροχελώνες. 

Επίσης, ο φυσικός πλούτος επί του εδάφους είναι τεράστιος. Εντός του οικοσυστήματος έχουν καταγραφεί 282 είδη φυτών και βοτάνων. Η ποικιλία των ειδών της άγριας ορχιδέας είναι αυτή που ξεχωρίζει. 

Συντάκτης: Νίκος Στούπης