Τσικνοπέμπτη και Απόκριες: Έθιμα Αιώνων Αναβιώνουν

Εμφανίσεις:

Ημ / νία: 12.02.15

Κάθε χρόνο μικροί και μεγάλοι γιορτάζουμε την Τσικνοπέμπτη και τις Απόκριες. Πώς όμως προέκυψαν αυτές οι παραδόσεις;

Τσικνοπέμπτη ονομάζουμε την Πέμπτη της δεύτερης βδομάδας του Τριωδίου, που περιλαμβάνει 3 εβδομάδες, του Ασώτου, των Απόκρεω και της Τυροφάγου και είναι  περίοδος προετοιμασίας για το Πάσχα. Την Τσικνοπέμπτη είθισται όλοι να ψήνουν και να τρώνε κρέας, με αποτέλεσμα να υπάρχει παντού η γνωστή τσίκνα, εξού και το όνομα της μέρας. 

 Από την ημέρα αυτή ξεκινούν οι εκδηλώσεις των Αποκριών. Η λέξη απόκριες σημαίνει αποχή από το κρέας όπως και η λέξη καρναβάλι- carnival που προέκυψε από τη λατινική φράση  «carnem levare» ή «carnis levamen», που σημαίνει «διακοπή της βρώσης κρέατος». Την περίοδο αυτή, λοιπόν, οι άνθρωποι προετοιμάζονται για τη διακοπή της κρεατοφαγίας που συμβαίνει με την έναρξη της Σαρακοστής. Λέγεται πως επιλέχθηκε η Πέμπτη για αυτή την τρελή γιορτή κατανάλωσης κρεάτων, γιατί για την ορθόδοξη παράδοση οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής θεωρούνταν σημαντικές, οπότε η Πέμπτη ήταν ιδανική για ελεύθερα γεύματα. 

Οι ημέρες που έρχονται αποτελούν μια μίξη όχι μόνο χριστιανικών εθίμων αλλά και κατάλοιπων Διονυσιακής λατρείας και παγανισμού, αφού το μασκάρεμα και οι χοροί των ημερών αυτών προέρχονται από τις Διονυσιακές και Βακχικές γιορτές που γινόντουσαν προς τιμήν του Θεού του κρασιού, της ζωής και της ευφορίας, Διόνυσου. Οι άνθρωποι γιόρταζαν τιμώντας τον, το τέλος του χειμώνα και την αρχή της άνοιξης και μεταμφιέζονταν όπως οι Σάτυροι  και οι Σειληνοί που ακολουθούσαν  το θεό Διόνυσο.

Οι εορτασμοί αυτοί περνώντας από γενιά σε γενιά, έμειναν αναλλοίωτοι στο χρόνο και αντικατοπτρίζουν  την ιστορία, τους θρύλους και τα έθιμα της κάθε περιοχής, αποτελώντας  μια καλή αφορμή διαφυγής μας από την καθημερινότητα. 

Σύνταξη: Χριστιάνα Παππά