H δυναστεία Ρότσιλντ και ο πύργος του λόρδου Jacob Rothschild στην Κέρκυρα

Ημ / νία: 04.05.17

H οικογένεια Ρότσιλντ είναι διακεκριμένη οικογένεια γερμανοεβραίων τραπεζιτών, με σημαντική επιρροή στην οικονομικοπολιτική ιστορία της Ευρώπης.Γενάρχης της δυναστείας θεωρείται ο Μάγερ Άνσελμ Μπάουερ (1743-1812), ο οποίος έλαβε το επίθετο Ρότσιλντ (στα γερμανικά «κόκκινη ασπίδα») από το σήμα της επιχείρησης του πατέρα του, που διατηρούσε ενεχειροδανειστήριο στη Φραγκφούρτη, όπου και γεννήθηκε. Ο Μάγερ εκμεταλλεύτηκε τη θέση του ως οικονομικός σύμβουλος του εκλέκτορα της Έσης και έστησε την πρώτη του επενδυτική τράπεζα στη γενέτειρά του.

Πολύ γρήγορα επεκτάθηκε και ίδρυσε υποκαταστήματα στα μεγάλα εμπορικά κέντρα της Ευρώπης, με επικεφαλής τους πέντε γιους του: Άμσελ Μάγιερ Ρότσιλντ (1773-1855) στη Φραγκφούρτη, Σάλομον Μάγιερ Ρότσιλντ (1774-1855) στη Βιέννη, Νάθαν Μάγιερ Ρότσιλντ (1777-1836) στο Λονδίνο, Κάλμαν Μάγιερ Ρότσιλντ (1788-1855) στη Νάπολη, Τζέιμς Μάγιερ Ρότσιλντ (1792-1868) στο Παρίσι. Βασικός κανόνας του πατρός Ρότσιλντ, την οποία μετέδωσε στα παιδιά του, ήταν ότι οι επιχειρήσεις δεν θα έπρεπε να ξεφύγουν από τα χέρια της οικογένειας, που θα τους επέτρεπε να κρατήσουν σε πέπλο μυστικότητας το μέγεθος του πλούτου τους και τα επιχειρηματικά τους επιτεύγματα.

Μεγάλη ώθηση στις επιχειρηματικές δραστηριότητες των Ρότσιλντ έδωσαν η Γαλλική Επανάσταση και οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι (1792-1815). Την περίοδο αυτή χρηματοδοτούσαν με δάνεια τα διάφορα εμπόλεμα μέρη και εμπορεύονταν σιτηρά, βαμβάκι, αποικιακά προϊόντα και όπλα. Είχαν αναπτύξει ένα εκτεταμένο δίκτυο αντιπροσώπων και συνεργατών, που περιλάμβανε ιδιωτικό ταχυδρομείο και υπηρεσία πληροφοριών. Λέγεται ότι το δικό τους κατασκοπευτικό δίκτυο πληροφόρησε το Λονδίνο για τη νίκη του Ουέλινγκτον στη Μάχη του Βατερλό, μία μέρα πριν από την άφιξη των στρατιωτικών αγγελιοφόρων. Οι Ρότσιλντ συμμετείχαν στο κονσόρτσιουμ που χορήγησε τα δύο δάνεια στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1824, ενώ ήταν και από τους ιδρυτικούς μετόχους της Εθνικής Τράπεζας το 1841.

Αργότερα, προσαρμόστηκαν με επιτυχία στις νέες συνθήκες τις βιομηχανικής επανάστασης και πραγματοποίησαν σημαντικές επενδύσεις στους σιδηροδρόμους, σε ανθρακωρυχεία, στη σιδηρουργία και τη μεταλλουργία, ενώ κατέκτησαν σημαντική θέση στο εμπόριο πετρελαίου και μεταλλευμάτων. Στα τέλη του 19ου αιώνα, με την άνοδο των μεγάλων αμερικανικών επενδυτικών τραπεζών έχασαν την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία τους, αλλά παραμένουν μέχρι σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην παγκόσμια τραπεζική αγορά.

Οι Ρότσιλντ χρηματοδότησαν την εγκατάσταση Εβραίων στην Παλαιστίνη κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου και υπήρξαν θερμοί υποστηρικτές του κράτους του Ισραήλ. Άλλωστε, ένας Ρότσιλντ ήταν ο πρώτος παραλήπτης της Διακήρυξης Μπάλφουρ, με την οποία η Μεγάλη Βρετανία εξέφραζε τη θέλησή της για τη δημιουργία εβραϊκού κράτους στην Παλαιστινή.

Οι Ρότσιλντ είναι μία από τις αγαπημένες ασχολίες των συνωμοσιολογούντων. Τους έχουν κατατάξει στους «Πεφωτισμένους» («Illuminati»), τις 13 οικογενειακές δυναστείες που κυβερνούν τον κόσμο, μαζί με τους Ροκφέλερ, τους Ντιπόν, τους Βάντερμπιλντ, τους Μπους κ.ά. Ο σπουδαίος αμερικανός ποιητής, αλλά και δεδηλωμένος φασίστας, Έζρα Πάουντ, μέσα από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές στη Ρώμη κατά τη διάρκεια του ΒΒ' Παγκοσμίου Πολέμου υποστήριζε ότι οι Ρότσιλντ συμμετείχαν σε μια κλίκα τραπεζιτών που προκάλεσαν τους δύο παγκόσμιους πολέμους για να αποκομίσουν μεγαλύτερα κέρδη.

Ο 4oς βαρώνος Jacob Rothschild, σε ηλικία 81 ετών διατηρεί έπαυλη στα Βόρεια της Κέρκυρας, πριν την Κασσιώπη, όπου αρχικά είχε αγοράσει μία μικρή έκταση στην περιοχή της Κερασιάς και σιγά σιγά απέκτησε ένα μεγάλο τμήμα όπου έχτισε έναν πύργο από πέτρα, επάνω σε βράχο μέσα στο πράσινο με απέραντη θέα στη θάλασσα και στη γειτονική χώρα της Αλβανίας. Ο λόρδος Rothschild είναι πολύ απλός άνθρωπος, λέει ο δημοσιογράφος Θωμάς Κατσαρός και εκδότης του περιοδικού My Kerkyra που είχε την ευκαιρία να τον συναντήσει, όταν είχε βοηθήσει οικονομικά το δήμο Κασσωπαίων και αργότερα να τον επισκεφθεί στο σπίτι του και να μιλήσει μαζί του για διάφορα πράγματα. Είνας ένα πολύ απλός άνθρωπος και πιο συγκεκριμένα "Δεν είναι αυτό που διαβάζω και που λέει ο κόσμος, βεβαίως, πάντα υπάρχουν μύθοι για ανθρώπους με πολλά χρήματα. Είναι πολύ απλός άνθρωπος, βγαίνει στην περιοχή, στις μικρές ταβέρνες. Ξέρω ότι έχει κάνει αρκετά πράγματα για την περιοχή, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει μεγάλο θέμα με τις κοινότητες και τους δήμους. Κάτι που κάνει τα τελευταία 4 χρόνια, είναι ότι πληρώνει 2 άτομα τα οποία φυλάνε το βράδυ για τις πυρκαγιές. Βοηθάει αρκετά όσους ανθρώπους έχουν πραγματικά ανάγκη με πολύ διακριτικό τρόπο. Αλλά για να δείτε το μέγεθος της υπερβολής, άκουσα ότι θα με περίμεναν βατραχάνθρωποι να με πυροβολήσουν, καθώς θα πήγαινα στο σπίτι του, πράγμα το οποίο δεν  συνέβη ποτέ. Ούτε σε ανθρώπους που κάνουν το μπάνιο τους στην περιοχή του κτήματός του, δεν έχει απαγορέψει ποτέ την είσοδό τους." όπως γράφει ο κος Θωμάς Κατσαρός.

Ο λόρδος Jacob Rothschild μίλησε με λατρεία πριν χρόνια για το νησί μας, το οικοσύστημα του Ερημίτη και άλλα στον Κερκυραίο δημοσιογράφο και εκδότη λέγοντας: "Είναι ένα πανέμορφο καταπράσινο και ευλογημένο νησί, με πάρα πολλά πράγματα για να κάνει ο επισκέπτης, από τα πιο όμορφα, όπως το να κάνεις μπάνιο σε παραλίες που τα δέντρα είναι μέσα στη θάλασσα,όμως, υπάρχουν και παραλίες με βοτσαλάκι ή με ψιλή άμμο. Το νησί είναι κατάφυτο από ελιές.  Έχουμε εναλλαγές τοπίων, για παράδειγμα είναι έντονη η διαφορά ανάμεσα στη Παλαιοκαστρίτσα και το Χαλικούνα. Στα βόρεια, στην περιοχή που μένω υπάρχουν λοφίσκοι γεμάτοι πράσινο που κατεβαίνει μέχρι τη θάλασσα, υπάρχουν μικρά ακρωτήρια και παραλίες που δεν πηγαίνει καθόλου ο δρόμος. εκεί έχουμε και ένα θέμα με το ΤΑΙΠΕΔ που θέλει να πουλήσει ένα κομμάτι και έχει βρει απέναντί του, τους κατοίκους. Είναι μια πανέμορφη περιοχή με ξεχωριστά χαρακτηριστικά και μοναδικά μονοπάτια μέσα στο πράσινο, χωρίς να υπάρχει κανένα κτίσμα. Ο επισκέπτης μπορεί να δει διάφορα πουλιά, να δει τη βίδρα που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Κέρκυρα, υπάρχει στον Ερημίτη και απέναντι στην Αλβανία. Είναι ένα πανέμορφο μέρος, στο οποίο δεν οδηγεί κάποιος δρόμος στις παραλίες και έχει πεντακάθαρα και κρυστάλλινα νερά. Όμως, η Κέρκυρα είναι εγκαταλελειμμένη γι’ αυτό  και είμαι απογοητευμένος. Στα χρόνια που προηγήθηκαν, δεν δόθηκε σημασία από όσους πέρασαν με την εξουσία στα χέρια τους και πολλοί βουλευτές δεν έδωσαν καθόλου σημασία. Από το 1994 που έγινε η Σύνοδος Κορυφής και πήρε μια πρόχειρη ανάπτυξη το νησί, αφού δείξαμε για λίγο καιρό πράγματα τα οποία δεν ήταν και τέλεια φτιαγμένα, από τότε είναι εγκαταλελειμμένο. Πού είναι αυτά τα πράγματα που έπρεπε να γίνουν στην Κέρκυρα; Ο επισκέπτης βλέπει ότι οι δρόμοι είναι στενοί. Σέβομαι το ιδιαίτερο, το νησί έχει ιδιαίτερο χρώμα, έχει ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, και αυτό δημιουργεί δυσκολίες στο να γίνουν κάποια έργα. Όμως, δεν μπορεί οι δρόμοι να είναι στενοί, όσο ήταν το ’70 και το ’80. Νομίζω ότι φταίμε και εμείς οι ντόπιοι, που δεν πήραμε μερικά πράγματα στα χέρια μας."

Πληροφορίες από thehellenicmail.gr, sansimera.gr, Mykerkyra

Επιμέλεια άρθρου: Φαϊτά Ελίνα