Ο χωρισμός σε μια σχέση

Ο χωρισμός σε μια σχέση

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως, όταν μια ερωτική σχέση φτάνει στο τέλος δημιουργείται  πολύ μεγάλη ψυχολογική αναστάτωση. Ένας χωρισμός, ένα διαζύγιο ή ο θάνατος του συντρόφου, οδηγεί σε μια περίοδο μεγάλης θλίψης και πικρίας. Όσο πιο στενή και χρόνια είναι μια σχέση, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα υπάρχει να επηρεαστεί η σωματική και ψυχική ισορροπία του ατόμου που χωρίζει.

     Αμέσως μετά τον χωρισμό, το άτομο αρχίζει να αμφιβάλλει για τον εαυτό του, βιώνοντας έντονα το αίσθημα της απόρριψης, της αμφιβολία και της ανασφάλειας. Το κυριότερο όμως που βιώνει, είναι το αίσθημα ανεπάρκειας εξαιτίας της αδυναμίας του να αλλάξει την απόφαση του συντρόφου και να αποδεχτεί ότι πλέον η πραγματικότητα είναι διαφορετική και ότι η ζωή του έχει αλλάξει.

     Έχει παρατηρηθεί, ότι ο εγκέφαλός μας αντιδρά στο χωρισμό με τον ίδιο τρόπο που βιώνει και αντιμετωπίζει ένα σωματικό πόνο. Το τμήμα του εγκεφάλου που ασχολείται με τις γνωστικές επεξεργασίες, όπως είναι η αντίληψη και η σκέψη, λειτουργεί ξεκάθαρα και ατομικά για τον καθέναν μας, βασιζόμενο στις εμπειρίες που έχουν χτίσει την προσωπικότητά μας. Ο τρόπος όμως που επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας τους συντρόφους μας, εξαρτάται από το ένστικτο της συντροφικότητας και της ανάγκης για συναισθηματική και ερωτική επαφή. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, βλέποντας κάποιος μια φωτογραφία του πρώην συντρόφου του, ενεργοποιείται η ίδια εγκεφαλική περιοχή που ενεργοποιείται την ώρα που χτυπάει ένα νεύρο στο δόντι μας, προκαλώντας έτσι έναν από τους μεγαλύτερους σωματικούς πόνους.

   Πολλές φορές,  μετά από έναν χωρισμό αναπτύσσεται ένα είδος έμμονης σκέψης, η οποία ενασχολείται διαρκώς με τον πρώην σύντροφο. Τα άτομα που χωρίζουν αναρωτιούνται πώς μπορεί να αισθάνεται ο προηγούμενος σύντροφος, αν τους λείπει η σχέση και η σωματική επαφή που υπήρχε πριν και εάν έχουν βρει νέο σύντροφο. Η σκέψη παραμένει στο παρελθόν και η έντονη θύμιση των ευτυχισμένων στιγμών, δημιουργεί ανησυχία για τα λάθη που ενδεχομένως έγιναν ή για το αν θα μπορούσαν να αλλάξουν, εάν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές ή αν υπάρχει η δυνατότητα να διορθωθούν στο παρόν. Όλες αυτές οι σκέψεις και οι ανησυχίες ενισχύονται όταν το άτομο πηγαίνει σε μέρη που προτιμούσε να επισκέπτεται με τον πρώην σύντροφο.

     Για να αποφευχθεί ισχυρός πόνος είναι σημαντικό να προσπαθήσει κανείς, προσωρινά τουλάχιστον, μέχρι να περάσει το πρώτο εσωτερικό μούδιασμα, να εμποδίζει την εμμονική ενασχόληση της σκέψης με την αναζήτηση του λόγου που έφερε το χωρισμό. Για τους άνδρες αυτό είναι πιο πιθανό, εφόσον φροντίζουν να αποσπούν την προσοχή τους με άλλα πράγματα και να αποφεύγουν τα συναισθήματα που αισθάνονται, σε αντίθεση με τις γυναίκες, οι οποίες βασανίζουν το μυαλό τους περισσότερο και εκφράζουν πιο έντονα τον πόνο.

     Τη στιγμή που τελειώνει μια σχέση τα συναισθήματα που κυριαρχούν είναι ο πόνος, η θλίψη και ο θυμός, ενώ οι κύριες σκέψεις που κάνει κάποιος βασίζονται στην πεποίθηση ότι το άτομο δε θα τα καταφέρει να επιβιώσει συναισθηματικά. Επομένως, θα ήταν λάθος να λέμε σε κάποιον άλλον ή στον ευατό μας «είναι πολύ απλό, θα το ξεπεράσω και θα προχωρήσω αμέσως, γιατί έτσι πρέπει…». Αυτό που χρειάζεται είναι να δωθεί χρόνος, να βιώσουμε το πένθος που φέρνει κάθε απώλεια στη ζωή μας και ύστερα η διάσπαση της προσοχής και η ενασχόληση με δραστηριότητες που μπορεί να βοηθήσουν τον εαυτό μας και όχι να τον τιμωρήσουν ή να τον μειώσουν, θεωρούνται ως οι αποτελεσματικότερες  μέθοδοι θεραπείας.

Άντζελα Π. Νικήτα

Κλινικός Ψυχολόγος-Ψυχολόγος της Υγείας    

Μητροπολίτου Μεθοδίου 3 Κέρκυρα 49100 

                                             τηλ. 2661042725, κιν.6944616712

                                            Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

                                          www.angelanikita.gr