ΓΡΑΦΕΣ ΜΝΗΜΗΣ

Η έκθεση που παρουσιάζει την καλλιτεχνική δημιουργία του κ. Βέργη της τελευταίας περιόδου φιλοξενείται στο Τμήμα Περιοδικών Εκθέσων της Πινακοθήκης (Τμήμα Β, Περιστύλιο) και θα παραμείνει ανοικτή στο κοινό  έως το τέλος του μήνα.

Ώρα έναρξης: 19.00
Ώρες λειτουργίας: 10.00-15.00 (καθημερινά, εκτός  Δευτέρας και αργιών)

Ο ζωγράφος του μήνα στην Αυγή 

Της Λήδας Καζαντζάκη

Ο ζωγράφος του Απριλίου είναι ο Αλέξανδρος Βέργης. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα, ζει και εργάζεται σήμερα στην Αθήνα. Φοίτησε στην Καλλιτεχνική Σχολή Κέρκυρας (2004-2007) με δάσκαλο τον Σπύρο Αλαμάνο. Σπούδασε στη συνέχεια ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας με δασκάλους τον Γιάννη Χρηστάκη (2007-2009) και τον Γιάννη Ψυχοπαίδη (2009-2012). Ταυτόχρονα παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής και φωτογραφίας με δασκάλους τη Βίκυ Τσαλαματά και τον Μανόλη Μπαμπούση αντίστοιχα.

Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, όπως η «Διεθνής Τριενάλε Χαρακτικής - Ex Libris», στη Λευκάδα (2008), η «Mail- Art» που διοργάνωσε η Αιματολογική Εταιρεία, στο Σύνταγμα(2010), η «1η Έκθεση Απορριφθέντων-rejected», στην γκαλερί συν, στα Εξάρχεια, η «Συνειρμοί», στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα», η «applause» των φοιτητών του National College of Art &Design, στην γκαλερί Moxies Studios, στο Δουβλίνο, η «Με Ασβέστη και Θάλασσα» του Ζ' Εργαστηρίου Ζωγραφικής του Γιάννη Ψυχοπαίδη, στο Σπίτι της Κύπρου, στην Αθήνα, η «In Art» των φοιτητών των τριών Καλών Τεχνών, Αθήνας, Θεσσαλονίκης, 

Φλώρινας, στην γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδη, στη Θεσσαλονίκη (2011), η ομαδική «Ο Θάνατος του Δημιουργού», στην γκαλερί BETON 7 και η «Πατρίδα των Καιρών, Σημαίες-Λάβαρα», στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στην Αθήνα (2012), η «Ημερολόγια Βιτρίνας: 11+1 Νέοι Καλλιτέχνες», στις Εκδόσεις Ίκαρος, στην Αθήνα (2013).

Ο Βέργης δημιουργεί χρησιμοποιώντας διαφορετικές μορφές της καλλιτεχνικής έκφρασης. Μεταφέρει σχισμένα κομμάτια τυπωμάτων του πάνω σε καλυμμένες με στόκο επιφάνειες από κόντρα πλακέ τις οποίες ζωγραφίζει με ακουαρέλες, χρωματιστά μολύβια και μαύρα μολύβια αλλά και με πενάκι. Με την πρώτη ματιά αντικρίζουμε εδώ ένα άναρχο κολλάζ παράταιρων στοιχείων, όπως εκείνα με τα οποία μας έχουν εξοικειώσει οι ντανταϊστές έναν αιώνα πριν. Διακρίνουμε ειδώλια κυκλαδικά, φιγούρες πρωτόγονες και θραύσματα φράσεων που έχουν πλαστεί με τεχνικές διαφορετικές και αντλούνται από σημαίνοντα κινήματα του μοντερνισμού, όπως ο σουρεαλιστικός αυτοματισμός, ο λυρικός εξπρεσιονισμός ή ο γραμμικός πριμιτιβισμός του γερμανού Πενκ της δεκαετίας του '60.

Ανακαλύπτουμε, όταν τα παρατηρήσουμε προσεκτικά, μια μήτρα ενιαία που συνδέει τις μεμονωμένες μορφές. Και συνθέτει τις σκληρές χαράξεις των οξυγραφιών με τα νεφελώδη και διάφανα υδάτινα χρώματα και τις συγκεχυμένες γραμμές της ψυχικής ταραχής σε ένα αποσπασματικό και πολυσήμαντο, ποιητικό σώμα. Είναι ο αρχέτυπος και παλλόμενος χώρος των αισθήσεών μας που μεταρσιώνεται εν τέλει στο καθολικό χώρο δράσης του καλλιτέχνη. Εκεί όπου οι γραφές συγγενεύουν και ο αποπνικτικός, εσωτερικός μονόλογος βρίσκει τη διέξοδο στον απελευθερωτικό διάλογο με τον «άλλο». Πηγή: http://www.avgi.gr/article/175733/o-zografos-tou-mi-1