ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Εγκαινιάζεται στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη η έκθεση ζωγραφικής της Μαρίλης Βλάχου και του Κώστα Γραμμένου.

            Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015 και ώρα 20:00.

 

ΜΑΡΙΛΗ ΒΛΑΧΟΥ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Με λένε Μαρίλη Βλάχου. Γεννήθηκα στην Κέρκυρα. Με τη ζωγραφική ασχολούμαι από πολύ μικρή, στα γυμνασιακά χρόνια. Συνθήκες και επιλογές με εμπόδισαν να σπουδάσω αυτό που αγαπούσα. Είμαι λοιπόν αυτοδίδακτη. Ζωγραφίζω περιστασιακά μέχρι το 2007-2008 που αποφασίζω να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Έγινα μέλος της «Εικαστικής Κερκυραϊκής Ένωσης» και από τότε την ακολουθώ σε πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις. Έχω πραγματοποιήσει τοιχογραφίες σε δημοτικά σχολεία, ζωγραφική σε χωριά και τοποθεσίες του νησιού μας, ομαδικές εκθέσεις κλπ.

Καλλιτεχνική δραστηριότητα

Ατομικές εκθέσεις
2009: Αίθουσα «Dusk». 2011: Αίθουσα «Ανεμόμυλος». 2012: «Κερκυραϊκή Πινακοθήκη», της οποίας υπερήφανο μέλος έγινα την ίδια χρονιά. Έργα μου εκτίθενται στη μόνιμη έκθεσή της. 2013: Αίθουσα «Ανεμόμυλος». 2014: Στην «Κερκυραϊκή Πινακοθήκη» 
Ομαδικές εκθέσεις
2009: Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας. Μέγαρο Λόγου και Τέχνης Πατρών. Troisdorf Γερμανίας. 2010: Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας. Περίπτερο ΕΙ.Κ.Ε (2ο Φεστιβάλ Κερκυραϊκών Προϊόντων). Αίθουσα «Dusk». Αίθουσα «Ανεμόμυλος». Μέγαρο Λόγου και Τέχνης Πατρών. Meissen Γερμανίας. 2011: Πανεπτανησιακή Έκθεση Λευκάδος. Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας. «Κερκυραϊκή Πινακοθήκη». Πανεπτανησιακή Έκθεση Λευκάδος. 2013: Δύο Ομαδικές στην «Ιόνιο Βουλή» με τους ζωγράφους της σπουδαίας σχολής ακουαρέλας ΑΝΔΡΙΑΚΑ. 2014: Αίθουσα υποδοχής του Ο.Λ.Κ.Ε στο νέο λιμάνι. Στην «Ιόνιο Βουλή» στα πλαίσια του Διεθνούς Πανιόνιου Συνεδρίου. Πανεπτανησιακή Έκθεση Λευκάδος. Αίθουσα «Ανεμόμυλος». Στην 1η Διεθνή Έκθεση Νάουσας. 2015: Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας (Καρναβάλι). Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας (Με αφορμή ένα ποίημα). Πανεπτανησιακή Έκθεση Λευκάδος.

Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΕΓΩ

 

Η ζωγραφική για μένα είναι ο παράδεισος. Το καταφύγιο, η κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Μπορώ να της πω τους καημούς μου, τους φόβους μου, το θυμό μου για το πώς φέρεται ο άνθρωπος στον άνθρωπο. Τη λύπη μου ή τη χαρά μου για όσα βλέπω ολόγυρα.

Μπορώ να ξεπλυθώ μέσα στο χρώμα της. Να μου πάρει όλη την ένταση, όλο το άγχος, όλο το φορτίο της καθημερινότητας. Μπορώ να υμνήσω τη φύση, να δημιουργήσω κόσμους, να επικοινωνήσω με τις εικόνες.

Η ζωγραφική, όπως και όλες οι καλές τέχνες, προάγει τον πολιτισμό, καλλιεργεί το πνεύμα και την ψυχή, ανεβάζοντας τον άνθρωπο μια ιδέα πάνω από το γήινο.

Η τέχνη είναι η όαση στην έρημο για τον καλλιτέχνη, αλλά και για τον αποδέκτη. Μας εκπαιδεύει στο κάλος, στην ελεύθερη έκφραση.

Δεν είναι τυχαίο ότι στους πιο σκοτεινούς μεσαίωνες η τέχνη διώκεται.

Από τα βάθη των αιώνων η ιστορία μας διηγείται μάχες, κατακτήσεις, αυτοκρατορίες. Εκείνο όμως που μένει να θαυμάζουμε είναι η τέχνη και ο πολιτισμός, των οποίων η χώρα μας υπήρξε κοιτίδα.

Σε αυτούς τους καιρούς που το πνεύμα κάθε άλλο παρά κυριαρχεί, ας κοιτάξουμε μέσα μας. Στα βάθη του είναι μας, των καταβολών μας. Ας μην αφήσουμε στίχο, νότα, πινελιά να πάει χαμένη. Μικρή ή μεγάλη, απλή ή μεγαλοφυής, είναι αυτή που θα μας αναβαπτίσει. Που θα μας κάνει αυτό που πάντα μας ξεχώριζε από τους βαρβάρους. ΕΛΛΗΝΕΣ!

Μ. Βλάχου

 

ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

 

Δυο λόγια από εμένα για......εμένα. Γεννήθηκα στην Κέρκυρα από οικογένεια πάρα πολύ πτωχή και ως εκ τούτου οι δυνατότητες μου για κάποιο λαμπρό μέλλον ήταν μηδαμινές. Επιπλέον, κάτι ο πόλεμος, κάτι η κατοχή και τα επακόλουθα της συντέλεσαν ώστε η ζωή μου να είναι ιδιαίτερα φειδωλή σε ευτυχισμένες στιγμές. Έβγαλα το λύκειο και σπούδασα γραμμικό σχέδιο στη Σχολή Καποδίστριας (αυτό σε μεγάλη σχετικά ηλικία).

Ασχολήθηκα επιτυχώς με τον κλασσικό αθλητισμό, και αργότερα με τις καταδύσεις. Αυτά παράλληλα με το Στρατιωτικό, όπου είχα την τύχη να υπηρετήσω ως έφεδρος Αξιωματικός σε μια περίοδο τελέσεων μεγάλων στρατιωτικών ασκήσεων, μ έφεραν πολύ κοντά στη φύση την οποία πάντα λάτρευα και αισθανόμουν ταυτισμένος απόλυτα με αυτή.

Η τάση μου να σχεδιάζω ότι με συγκινούσε ή μου κινούσε την περιέργεια και το ενδιαφέρον, συνετέλεσαν ώστε τα έργα μου να έχουν ως επί το πλείστον θέματα από την γύρω φύση, αναπτύσσοντας μια ιδιαίτερη σχέση τόσο με το τοπίο όσο και με την εν γένει ζωή, δηλαδή χλωρίδα, η πανίδα χερσαία ή θαλάσσια. Θεωρώ ότι κάθε είδος ζωής, ανεξαρτήτου διαβαθμίσεως έχει αναφαίρετα δικαιώματα επιβίωσης και διάσωσης στον κόσμο μας, απαιτώντας το σεβασμό μας και όχι απλός την αντοχή μας.

Σε πολλά έργα μου παρατηρούνται ζώα έχοντας εμφανή τα σημάδια ανθρώπινων συναισθημάτων, με τα οποία προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας. Ασχολήθηκα μεγάλος σε ηλικία με την ζωγραφική (εννοώ την έκθεση των έργων μου) και το οφείλω αυτό στην επιμονή του αείμνηστου προσωπικού μου φίλου Σπύρου Φρόνιμου καθώς και της κ. Αλεξάνδρας Μεταλληνού αρχικά πελάτισσας της επιχείρησής μου και έπειτα θαυμάστριας των ζωγραφικών μου έργων. Έλαβα μέρος σε πολλές εκθέσεις, εντός και εκτός Κερκύρας και μιας στο εξωτερικό.

 

Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία ρ', στ. 290-305, 326-327.

 

Κι εκεί που τέτοια λέγανε μιλώντας μεταξύ τους,

τέντωσε ολόρθα ένα σκυλί τ' αυτιά και το κεφάλι,

καθώς πεσμένο κείτουνταν, ο Άργος του Δυσσέα,

που μια φορά τ' ανάθρεφε μονάχος, μα στην Τροία

έφυγε πριν να το χαρεί. Και πρώτα οι νιοι το παίρναν

λαγούς, ζαρκάδια, αγριόγιδα να κυνηγούν, μα τώρα

παρατημένο κείτουνταν, σαν έφυγε ο αφέντης,

στην κοπριά, που 'ταν σωρός χυμένη εμπρός στις πόρτες

βοδιών μαζί και μουλαριών, που σήκωναν οι δούλοι

και το μεγάλο κόπριζαν μετόχι του Δυσσέα.

Εκεί κι ο Άργος κείτουνταν τσιμπούρια φορτωμένος.

Και τότε, όπως μυρίστηκε κοντά του το Δυσσέα,

κούνησε λίγο την ουρά, κατέβασε τ' αυτιά του,

όμως δεν είχε ανάκαρα να τρέξει πια κοντά του.

Έστρεψε εκείνος τότε αλλού και σφούγγισε ένα δάκρυ,

χωρίς να νιώσει ο Εύμαιος...........................................

.................................................................................

 

Τον Άργο τότε του πικρού θανάτου βρήκε η μοίρα

ως είδε το Δυσσέα ευτύς τον εικοστό πια χρόνο.