Πολλοί είναι εκείνοι όμως που αποτρέπουν τα παιδιά τους από το να έρθουν σε επαφή με τα ζώα φοβούμενοι μήπως τα παιδιά τρομάξουν ή μήπως κολλήσουν κάποια ασθένεια. Είναι οι φόβοι αυτοί δικαιολογημένοι; Μήπως τελικά είναι ωφέλιμο για ένα παιδί όχι μόνο να έρχεται σε επαφή αλλά να ζει με ένα κατοικίδιο;

Παρακάτω θα απαντηθούν δύο βασικά ερωτήματα από τον Κερκυραίο εκπαιδευτή σκύλων Βασίλη Πηλό. 

i) Από ποια ηλικία και μετά είναι καλύτερη η συμβίωση ενός παιδιού με ένα κατοικίδιο τόσο για το παιδί όσο και για το κατοικίδιο;

ii) Πόσο σημαντικό είναι για ένα παιδί να μεγαλώνει έχοντας κατοικίδιο;

 

Η καλύτερη ηλικία για να έχουμε μια δυνατή σχέση ανάμεσα σε ένα παιδί και ένα κατοικίδιο είναι η βρεφική ηλικία είτε για το κατοικίδιο είτε για τον άνθρωπο. Παρατηρούμε ότι όταν ένα βρέφος μεγαλώνει με ένα ζωάκι ανεξαρτήτως ηλικίας δεν θα αργήσει να έρθει μια τρυφερή και δυνατή σχέση μεταξύ τους!

Η  δύναμη και η ψυχική ηρεμία που δίνει σε ένα παιδί ένα κατοικίδιο είναι ανεκτίμητη.

Η συντροφικότητα ενός κατοικιδίου σε ένα παιδί μεταφράζεται από την επιστημονική κοινότητα ως επίδραση στα συναισθήματα και στην συμπεριφορά ενός παιδιού! Κάποια παραδείγματα είναι η ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων σε ένα παιδί μέσω επαφής π.χ θέμα συζήτησης από τους φίλους του που τον ρωτάνε για αυτό. Κοινωνικοποίηση! Επιπλέον μπορεί να αναπτύξει το αίσθημα της ευθύνης καθώς θα αναλαμβάνει κάποιες δουλειές μέσα στο σπίτι όπως τάϊσμα, βόλτα, παιχνίδι, εκπαίδευση κ.α.

Σύμφωνα με τους παιδίατρους τα παιδιά που  μεγαλώνουν με ζώα δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο υγείας ούτε αλλεργιών εφόσον τηρούνται οι κανόνες υγιεινής.

 

 

Πηγή πληροφοριών: Βασίλης Πηλός

Επιμέλεια Άρθρου: Αλεξάνδρα Θεοδώρου, Ολίνα Κοντοστάνου