Χρυσάνθη Αυλωνίτη: η Κερκυραία ηθοποιός και σκηνοθέτις του Λονδίνου

Εμφανίσεις:

Ημ / νία: 08.11.19

Η Χρυσάνθη Αυλωνίτη είναι Απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, τα ΔΗΠΕΘΕ Σερρών και Καβάλας, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.  Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κοντόκαλι Κέρκυρας. Το 2011 μετακόμισε από την Αθήνα στο Λονδίνο όπου σπούδασε Devising Theatre and Performance στο London International School of Performing Arts και μένει και εργάζεται έως και σήμερα στο Λονδίνο ως ηθοποιός και σκηνοθέτης. Με αφορμή τη συνεργασία της με το ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας και την παράσταση Σταχτάρες μίλησε στο Corfuland και στην Ελίνα Φαϊτά.

 Ε.Φ.: Πως προέκυψε η συνεργασία σας με το ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας;

Χ.Α.: Μέσα Αυγούστου - και ενώ ήμουν διακοπές στην Πάρο - δέχτηκα τηλεφώνημα από την Βαρβάρα Δούκα - καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας. Μου μίλησε για τις Σταχτάρες και για την παράσταση ρωτώντας με αν θα ήθελα να αναλάβω τη σκηνοθεσία - το θέμα με ενθουσίασε και είπα ναι χωρίς δεύτερη σκέψη. Νιώθω πολύ τυχερή και την ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσε να έρθω να σκηνοθετήσω την παιδική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ και που έδειξε τόση εμπιστοσύνη στη δουλειά και τις ικανότητες μου από την πρώτη στιγμή.

Ε.Φ.: Μιλήστε μας για το έργο….Γιατί πρέπει να το δουν οι θεατές του νησιού;

Χ.Α.: Η παράσταση είναι  βασισμένη στην ιστορία της Ιωάννας Ετμεκτσόγλου “Ό Άπους Πάππους και ο Πάππους Άπους”. Τέσσερις ήρωες-αφηγητές, με πρωτοστάτες τον κύριο Λευτέρη και την κυρία Σοφία θέλουν να προστατεύσουν τις Σταχτάρες - οι οποίες κινδυνεύουν από τους ανθρώπους που δεν τις θέλουν και πάνε και κλείνουν τις φωλιές τους. Κάθε άνοιξη οι ουρανοί της Κέρκυρας κατακλύζονται από τις σταχτάρες (γνωστά στους Κερκυραίους ως πετροχελίδονα) τα οποία στην ουσία δεν έχουν καμία σχέση με τα χελιδόνια. Προκειται για μικρόσωμα πουλιά, τα οποία πετάνε με εντυπωσιακούς ελιγμούς, βγάζοντας μία χαρακτηριστική τσιρίδα η οποία για κάποιους είναι ενοχλητική. Έχουν μικρά και ατροφικά πόδια και τεράστια φτερά σε σχέση με το σώμα τους. Ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι πετάνε συνέχεια και καλύπτουν τις περισσότερες ανάγκες τους εν πτήση, πίνουν τρώνε και κοιμούνται στον αέρα δηλαδή. Δεν κατεβαίνουν σχεδόν ποτέ στη γη και αν συμβεί κάποιο απρόοπτο κατα τη διάρκεια της πτήσης τους και βρεθούν στο έδαφος, χρειάζεται ανθρώπινη παρέμβαση για να ξανα πετάξουν. Επίσης, δεν χτίζουν δικές τους φωλιές, τρυπώνουν σε χαραμάδες και ανοίγματα κτιρίων. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι αυτά τα πουλιά σε σχέση με άλλα πουλιά (που χτίζουν φωλιές και είναι πιο ανεξάρτητα) έχουν αδυναμίες, ιδιαιτερότητες. Παράλληλα όμως  έχουν και ικανότητες, δεξιότητες. Στόχος της παράστασης λοιπόν είναι τα παιδιά να μετακινηθούν προς μια θετικότερη στάση σχετικά με την αναπηρία και να αντιληφθούν ότι τίποτα δεν είναι γραμμικό στη ζωή, και ενώ υπάρχει μια δυσκολία κάπου, μια άλλη ικανότητα ή δεξιότητα ξεπροβάλλει. Η ιστορία ζωντανεύει μέσα από τη μουσική, το χορό και το τραγούδι και οι μικροί θεατές καλούνται να  βοηθήσουν τους πρωταγωνιστές να ξεσφραγίσουν τις κλειστές φωλιές των σταχτάρων και μαζί με αυτές και όλες τις άλλες πόρτες που είναι κλειστές στη διαφορετικότητα. Οι Σταχτάρες είναι μια παράσταση που όχι μόνο ψυχαγωγεί αλλά ενημερώνει και προβληματίζει. Μας Μαθαίνει να εκτιμάμε τις δυνατότητες αλλά και τις αδυναμίες του άλλου καθώς  και να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα του. Αυτό από μόνο του αποτελεί λόγο για να δει κάποιος την παράσταση μας. Απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους και - παρόλο που έχουμε δώσει προτεραιότητα στους μικρούς μας φίλους - είναι μια παράσταση για όλους εκείνους που τους αρέσουν οι ιστορίες. Να πω σε αυτό το σημείο ότι μετά το τέλος της παράστασης το κοινο μπορεί να επισκεφτεί την έκθεση που έχει στηθεί στο φουαγιέ του θεάτρου με φωτογραφίες και υλικό από τις σταχτάρες. Να άλλος ένας λόγος για να περάσετε μια βόλτα την Κυριακή 10 Νοεμβρίου από το Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας.

Ε.Φ.: Πως ήταν η συνεργασία σας με Κερκυραίους ηθοποιούς ;

Χ.Α.: Εξαιρετική, τρελή, σουρεαλιστική και πολλές φορές ξεκαρδιστική. Δεθήκαμε, αποκτήσαμε κοινό κώδικα και γίναμε ομάδα. Και όπως λέει ο Terry Gilliam “Τίποτα δεν μπορεί να νικήσει έναν σκηνοθέτη που έχει γίνει ένα με τους ηθοποιούς του”. Σκέφτομαι λοιπόν πόσο κερδισμένη έχω βγει από αυτή τη συνάντηση και πόσο ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα ήταν αυτή η διαδρομή. Με ρώτησες για τους ηθοποιούς αλλά ισχύει το ίδιο και για τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης.

Ε.Φ.: Θα ήθελες να μας μιλήσεις για τον εαυτό σου;

Χ.Α. Η αλήθεια είναι ότι προτιμώ να “μιλάω” για μένα μέσα από τη δουλειά μου.

Ε.Φ.: Τι είναι για εσάς η ηθοποιία;

Χ.Α.: Είναι ψυχοθεραπεία, είναι εκτόνωση. Είναι συνεχής εκπαίδευση. Είναι κατάθεση, είναι επικοινωνία. Είναι στάση ζωής. Είναι η διαδικασία μέσα από την οποία γνωρίζω τον κόσμο και τον εαυτό μου.

Ε.Φ.: Η σκηνοθεσία ήρθε πιο μετά και ποια τα ερεθίσματα να ασχοληθείς με την σκηνοθεσία;

Χ.Α.: Αρχικά σπούδασα ηθοποιός επομένως κάποιος θα έλεγε ότι η υποκριτική ήρθε πρώτη στη ζωή μου αλλά πραγματικά δεν νιώθω να τα ξεχωρίζω. Στις συνεργασίες μου ως ηθοποιός σκέφτομαι σαν σκηνοθέτης, και κάθε φορά που κάθομαι στην καρέκλα του σκηνοθέτη σκέφτομαι σαν ηθοποιός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το θέατρο δεν με αφορά μόνο ως προσωπική έκφραση αλλά και ως πράξη δημιουργίας.

Ε.Φ.: Ποια τα τωρινά αλλά και μελλοντικά σας σχέδια στο Λονδίνο;

Χ.Α.: Αν και η βάση μου είναι το Λονδίνο, την επόμενη εβδομάδα θα βρεθώ στην Ιταλία ως resident artist στο ΑltoFest Matera Basilicata 2019. Για δύο εβδομάδες, μαζί με την Άννα Κρητικού θα δουλέψουμε πάνω στην νέα μας παράσταση η οποία εμπνέεται από το κείμενο των “Ελεύθερων Πολιορκημένων” του Διονύσιου Σολωμού και τέλος Νοεμβρίου θα μοιραστούμε το αποτέλεσμα της έρευνας μας με το Ιταλικό κοινό. Επιστρέφοντας Λονδίνο θα συνεχίσουμε τις πρόβες πάνω στους “Ελεύθερους Πολιορκημένους” αλλά θα ασχοληθούμε και με τις προηγούμενες δουλειές μας “The Stronger” και “Look at me”.

Ε.Φ.: Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στους επισκέπτες της ιστοσελίδας που θα διαβάσουν τη συνέντευξή σου;

Χ.Α.:Είμαστε όλοι διαφορετικοί και μοναδικοί όμως, ταυτόχρονα, είμαστε όλοι ίδιοι. Οι Σταχτάρες σας περιμένουν στο Δημοτικό Θέατρο την Κυριακή στις 6μμ να σας το επιβεβαιώσουν.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ – ΔΙΑΝΟΜΗ

Συγγραφέας: Ιωάννα Ετμεκτσόγλου

Θεατρική Διασκευή: Ιφιγένεια Ντούμη

Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Αυλωνίτη

Τραγούδια: Ιωάννα Ετμεκτσόγλου, Μάνθος Δαμίγος

Χορογραφίες: Κατερίνα Παγιατάκη

Ζωγραφική Σκηνικού: Πέτρος Στραβοράβδης

Κοστούμια: Πηνελόπη Μάμαλου

Παίζουν: Ναταλία Καποδίστρια

Αλεξάνδρα Παγιατάκη

Σπύρος Σκλαβούνος

Σοφία Τόμπρου

Φωτισμοί – Ήχος: Κώστας Βλάχος

Κατασκευή σκηνικού: Χρήστος Μπογδάνος

Σκηνική μουσική – ενορχήστρωση: Μάνθος Δαμίγος

Μουσική διδασκαλία: Μιράντα Καλδή- Κική Κέρζελη

Λένα Κοκκινομηλιώτη

Σχεδιασμός ηχοτοπίου: Κατερίνα Τζεδάκη

Στην παράσταση ακούγονται οι μουσικοί:

Φωνή: Νεφέλη Μποτώνη-Παπαναγή

Σαξόφωνο: Γιώργος Παντελιός

Τύμπανα: Γιάννης Αναγνώστου

Κιθάρα – Ηλ. Μπάσο: Μάνθος Δαμίγος

Γραφιστικός σχεδιασμός αφίσας-προγράμματος: Φιλένη Λοράνδου

Επιστημονικός σύμβουλος: Γιάννης Γαστεράτος

Φωτογραφίες παράστασης: Γιώργος Τερζής